Blaaszand / sludge bij konijnen
In de blaas van een konijn zijn altijd (calcium)kristallen aanwezig. De calcium-stofwisseling bij konijnen is veel efficiënter dan bij ons. Al het calcium uit de voeding wordt opgenomen in het maagdarm kanaal. De overmaat die niet in het lichaam nodig is word vervolgens uitgescheiden via de nieren en komt zo in de blaas terecht om uit te scheiden met urine.
De aanwezigheid van deze calcium kristallen zal ervoor zorgen dat de urine van een konijn steeds een beetje troebel is. Als deze hoeveelheid kristallen maximaal 10% van de urine zijn, geeft dit geen problemen. De urine is dan mooi vloeibaar en het konijn heeft geen problemen met plassen.
Een veel voorkomend blaasprobleem echter bij konijnen is blaaszand. De urine is dan zo dik dat het lijkt of er zand uit de blaas komt. Deze aandoening kan leiden tot blaasontsteking, ontstekingen van de huid (door het laten lopen van urine) en zelfs blaasobstructie!
Er zijn meerdere oorzaken voor deze aandoening:
- Te veel aanbod van calcium via de voeding: belangrijkste oorzaak is het aanbieden van lik- en knaagstenen, deze bevatten te veel calcium. Ook overmatig voeren van korrels kan voor een calciumoverschot zorgen.
- Slechte lediging van de blaas: de urine blijft langer in de blaas waardoor de aanwezige calcium kristallen uit kunnen zakken, de urine die in de blaas achter blijft word zo steeds dikker. De blaas wordt slechter geleegd bij o.a. overgewicht, te weinig lichaamsbeweging, pijn, verstoorde zenuwfunctie van de blaas, …
- Te weinig drinken, waardoor de urine in de blaas geconcentreerder is
- Verstoorde nierfunctie: de urine wordt aangemaakt in de nieren, bij een afwijkende functie kan er meer calcium naar de urine gefilterd worden.
Symptomen
De meeste konijnen met blaaszand vertonen symptomen passend bij een blaasontsteking. Ze gaan vaker zitten om te plassen, kunnen hierbij piepen en kunnen ook erg persen tijdens het plassen.
Door de pijn en het ongemak kunnen ze slechter gaan eten waardoor het maag -darmkanaal stil kan gaan liggen. Vaak vind je erg dikke, zanderige urine waar het konijn gezeten heeft. Veel konijnen met blaaszand laten de urine lopen. Er zit dan dikke urine in de haren rondom de achterhand.
Behandeling
Heeft het konijn geen duidelijke klachten maar wordt alleen zanderige urine gezien dan kan soms met ondersteunende maatregelen het probleem verholpen worden.
- Aanpassen van de voeding: minder korrels , veel hooi en calcium arme groenvoeding. Heeft het konijn vaker last van blaaszand en helpt het verminderen van de korrels niet, dan kan u een aangepaste dieetvoeding kopen.
- Drinken stimuleren:meer drinken betekent meer urine en daardoor beter spoelen van de blaas. Veel konijnen drinken meer als je naast een drinkfles ook een open kommetje met water aanbiedt. Wanneer uw konijn zich voldoende heeft aangepast, kan u de drinkfles weghalen.
- Meer beweging: Voorkomt overgewicht en zorgt voor een betere lediging van de blaas. Zorg voor een voldoende groot hok en laat het konijn zo vaak mogelijk los lopen voor extra beweging.
Heeft het konijn duidelijk klachten van het blaaszand dan is het nodig om onder lichte verdoving de blaas uit te spoelen. Door de verdoving ontspant de blaas en urineleider waardoor we ook geen extra schade toebrengen tijdens het spoelen. Na het spoelen word door middel van een röntgenfoto gekeken of echt alles uitgespoeld is. Zien we op de foto toch nog zand dan wordt nogmaals gespoeld.
De aanwezige blaasontsteking die door het blaaszand veroorzaakt is, behandelen we met antibiotica en een ontstekingsremmer. Soms moet ook het maagdarmkanaal ondersteunt worden met medicatie als het konijn slechter eet.
Is er sprake van urinebrand dan wordt de achterhand geschoren. De ontstekingsremmer en antibiotica die we geven voor de blaasontsteking zal ook meehelpen in het genezen van de huid.
Deel met je vrienden:
