Sterilisatie van uw teef

Heeft u er al eens over nagedacht om uw hond te laten steriliseren? Maar u weet niet of u wel de juiste beslissing maakt? Hieronder hebben wij voor u een aantal belangrijke overwegingen voor u opgesomd. Zo kunt u zelf een goede keuze maken.

Voordelen van sterilisatie bij de teef

1) 26% van de teven die niet of pas na de 4e loopsheid gesteriliseerd worden ontwikkelen melkkliertumoren. Zij krijgen vaak grote tumoren op oudere leeftijd die meerdere, grote chirurgische ingrepen vereisen om ze te verwijderen. Indien de eierstokken voor de eerste loopsheid rond de leeftijd van 6-7 maand worden verwijderd daalt de kans op melkkliertumoren naar 0,05%! Na de eerste loopsheid is de kans al gestegen tot 8%. De kans op het ontwikkelen van een melkkliertumor voor een teef die vóór de eerste loopsheid werd gesteriliseerd is dus 520x kleiner dan de kans voor een teefje dat niet werd gesteriliseerd!

2) Een baarmoederontsteking (ook wel pyometra genoemd) is een ontsteking van het baarmoederslijmvlies veroorzaakt door de hoge dosissen hormonen die vrijkomen na herhaalde loopsheden. De enige permanente behandeling is dan het verwijderen van eierstokken en baarmoeder op dat moment. Dit is echter vaak een risicovolle behandeling daar de hond dan vaak ziek en ouder is. Is uw hond gesteriliseerd dan kan ze geen baarmoederontsteking meer krijgen!

3) Suikerziekte is een ziekte die het meeste voorkomt bij oude teven die niet gesteriliseerd zijn. Niet-drachtige teven produceren na de loopsheid namelijk ook langdurig het zwangerschapshormoon, progesteron. Dit hormoon leidt tot groeihormoonproductie in de melkklieren en dit maakt het lichaam ongevoelig voor insuline. Hierdoor kan suikerziekte ontstaan. De kans dat een gesteriliseerde hond suikerziekte krijgt is verwaarloosbaar.

4) Sommige honden ontwikkelen vaak ongeveer 2 maanden na de loopsheid een schijndracht. Dit kan leiden tot ongewenst gedrag, graven, onrustig zijn, piepen, slepen met knuffels en melkklierzwelling. Sommige honden zijn er sloom van en eten minder. De honden die een schijndracht ontwikkelen staan langer onder progesteroninvloed wat weer kan leiden tot baarmoederontsteking, melkkliertumoren en suikerziekte.

5) Tenslotte hebben teven die gesteriliseerd zijn geen last meer van de loopsheid zelf (geen bloedverlies, geen ongewenst gedrag van uw teef of reuen)

Nadelen van sterilisatie bij de teef

1) Het energieverbruik van een gesteriliseerd teefje ligt lager dan dat van een niet-gesteriliseerde teef, terwijl de eetlust vaak wat groter wordt. Op zich is dit geen probleem maar dit betekent natuurlijk wel dat een gesteriliseerd teefje te dik (obees) zal worden wanneer ze dezelfde hoeveelheid voedsel blijft opnemen. Om te voorkomen dat de teef te dik wordt zal de hoeveelheid voer wat beperkt moeten worden (tot zelfs 30% minder) of er moet overgeschakeld worden naar een voer speciaal voor gesteriliseerde teven. Deze voeding kan u bij ons verkrijgen.

2) Na de sterilisatie (vaak pas vele jaren na de sterilisatie) ontstaat er bij sommige teven (1 teef op 15) incontinentie (onvrijwillig urineverlies). Dit type incontinentie wordt SMI (sphincter mechanisme incontinentie) genoemd. Teven van de grotere rassen hebben hierop een grotere kans. Bij dit type incontinentie wordt vaak gezien dat er een klein urineplasje ligt op de plaats waar de hond lang gelegen heeft. Deze incontinentie is in het overgrote deel van de patiënten perfect te behandelen met medicatie.

3) Bij langharige honden ziet men SOMS dat het haarkleed na sterilisatie doffer of pluiziger wordt. Uiteraard ondervindt de hond hier zelf geen enkel nadeel van.

Conclusie

Na een sterilisatie heeft uw teef veel minder kans op het ontwikkelen van melkkliertumoren, geen kans op baarmoederontsteking en een verwaarloosbare kans op het ontwikkelen van suikerziekte. Wilt u geen nest met uw teef, dan lijkt sterilisatie in het belang van de hond de juiste keuze. Het ideale moment voor sterilisatie is voor de eerste loopsheid (ong. 6 maand). Indien uw hond reeds loops geweest is, wacht u best 2-3 maand nadat u het laatst bloedverlies heeft gezien.